Λέγεται ότι αμύνθηκε απέναντι στον δράστη χρησιμοποιώντας το τακούνι του παπουτσιού της. Η απόπειρα επίθεσης περιγράφεται στο βιβλίο “Power and the Palace” (“Η Εξουσία και το Παλάτι”) του πρώην βασιλικού συντάκτη της εφημερίδας Times, Βαλεντάιν Λόου.

Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η Καμίλα αφηγήθηκε την εμπειρία της στον Μπόρις Τζόνσον το 2008, όταν εκείνος ήταν δήμαρχος του Λονδίνου. Σύμφωνα με την αφήγηση, η βασίλισσα ήταν περίπου 16 ή 17 ετών όταν συνέβη το περιστατικό, σε ένα τρένο προς τον σταθμό Πάντινγκτον.

Ο άντρας φέρεται να άγγιζε την νεαρή τότε Καμίλα Σαντ, όταν εκείνη έβγαλε το παπούτσι της και τον χτύπησε με αυτό. Όπως είπε στον Τζόνσον, ήταν κάτι που η μητέρα της τής είχε πει να κάνει αν ποτέ βρισκόταν σε μια τέτοια κατάσταση. Όταν έφτασε στο Λονδίνο, ανέφερε το περιστατικό στο προσωπικό του σταθμού και ο άντρας συνελήφθη.

Το Παλάτι του Μπάκιγχαμ δεν έχει εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, αλλά δεν αμφισβητεί τις λεπτομέρειες της ιστορίας.

Το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου έργου της βασίλισσας τα τελευταία χρόνια αφορά την υποστήριξη των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής επίθεσης και βιασμού.

Είναι προστάτιδα της φιλανθρωπικής οργάνωσης SafeLives και έχει επισκεφθεί καταφύγια γυναικών και κέντρα υποστήριξης βιασμού στο Ηνωμένο Βασίλειο και διεθνώς.

Σε αρκετές ομιλίες της, έχει μιλήσει για το θάρρος των ανθρώπων που έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία και γιατί δεν πρέπει να αισθάνονται φόβο ή στίγμα όταν μιλούν για τις εμπειρίες τους.

Σε μια ομιλία της το 2020 είπε:

“Μέσα από τη δουλειά μου, έχω μιλήσει με πολλές γυναίκες που έζησαν υπό καθεστώς εξαναγκαστικού ελέγχου και ενδοοικογενειακής βίας και, ευτυχώς, κατάφεραν να βγουν από αυτή την κατάσταση ως νικήτριες και όχι ως θύματα.
Είναι μερικοί από τους πιο γενναίους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Οι ιστορίες τους είναι σπαρακτικές και έχουν κάνει ακόμα και τους πιο σκληρούς ακροατές να δακρύσουν.
Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό αυτά τα άτομα να μην αισθάνονται πια καμία ντροπή ή ενοχή.”

Σε μια δεξίωση στο Clarence House τον Απρίλιο για τη SafeLives, μίλησε επίσης για την ενδοοικογενειακή κακοποίηση:

“Δεν θα στεκόμουν εδώ αν ήμασταν 10 χρόνια πίσω, γιατί τότε δεν θα μιλούσαμε καν γι’ αυτό – ήταν ένα θέμα ταμπού. Κανείς δεν ήθελε πραγματικά να το συζητήσει.
Αλλά τώρα, 10 χρόνια μετά, έχουμε επιζώσες που μοιράζονται την ιστορία τους, ενώ παλιότερα θα ντρέπονταν υπερβολικά για να μιλήσουν. Σήμερα όμως σηκώνονται, μιλούν και εμπνέουν και άλλους να κάνουν το ίδιο.”

Πηγές κοντά στη Βασίλισσα λένε ότι δεν είχε δημοσιοποιήσει στο παρελθόν την απόπειρα επίθεσης, για να μην στρέψει την προσοχή στο δικό της βίωμα αντί για τα θύματα που τώρα στηρίζει.

Οι ίδιες πηγές προσθέτουν ότι το συγκεκριμένο περιστατικό δεν ήταν αυτό που την ώθησε να ασχοληθεί με οργανώσεις κατά της ενδοοικογενειακής βίας· αυτό προήλθε από τις ιστορίες των θυμάτων που άκουγε όλα αυτά τα χρόνια.

Βασιλικές πηγές λένε επίσης ότι, αν η αναφορά στην εμπειρία της Βασίλισσας βοηθήσει στο να μειωθεί το στίγμα που ακόμα βαραίνει πάρα πολλά κορίτσια σήμερα, τότε θα προκύψει κάτι θετικό από ένα αρνητικό γεγονός.