Η τεράστια χιονοστιβάδα διέλυσε τη Βόρεια Βάση Ανναπούρνα στις 26 Οκτωβρίου, παρασύροντας σκηνές και εξοπλισμό.

Ορειβάτες και οι οδηγοί τους φαίνονται να τρέχουν για τη ζωή τους καθώς ο λευκός τοίχος καταστροφής κατεβαίνει από τα 4.100 μέτρα πάνω τους. Μέσα σε δευτερόλεπτα, η ορατότητα πέφτει στο μηδέν καθώς η χιονοστιβάδα καταπίνει ολόκληρη τη βάση. Θαυματουργά, κανείς δεν τραυματίστηκε ούτε σκοτώθηκε στο τρομακτικό περιστατικό, με όλους να επιβιώνουν για να διηγηθούν την ιστορία.

«Ήταν σαν να βλέπαμε μια καταιγίδα να πέφτει από τον ουρανό», είπε ένας μάρτυρας.
Ένας άλλος θυμήθηκε: «Μπορούσαμε να νιώσουμε την πίεση πριν καν δούμε το χιόνι.»

Η Ανναπούρνα 1 έχει φήμη ως ένα από τα πιο θανατηφόρα βουνά για ανάβαση στα Ιμαλάια. Οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, οι τακτικές χιονοστιβάδες και η δύσκολη ανάβαση καθιστούν το βουνό ένα από τα πιο προκλητικά και επικίνδυνα.

Από την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια το 1950, πάνω από 70 ορειβάτες έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν στην κορυφή. Οι απότομες πλαγιές το καθιστούν ιδιαίτερα επιρρεπές σε χιονοστιβάδες, με το χιόνι να συσσωρεύεται τακτικά στις κοφτερές ακμές του.

Για κάθε τρεις ανθρώπους που φτάνουν με ασφάλεια στην κορυφή και επιστρέφουν, ένας χάνει τη ζωή του – ποσοστό περίπου 33%, που σημαίνει ότι από κάθε 100 που επιχειρούν την ανάβαση, οι 33 δεν επιστρέφουν.

Το βουνό είναι η δέκατη υψηλότερη κορυφή στον κόσμο, με υψόμετρο 8.091 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.

Το 1970, ο Chris Bonington οδήγησε μια επιτυχημένη βρετανική προσπάθεια για πρώτη φορά στην ιστορία για να ανέβει τη νότια πλευρά του βουνού. Οι ορειβάτες Don Whillans και Dougal Haston έφτασαν στην κορυφή χωρίς τη χρήση συμπληρωματικού οξυγόνου, επιτυγχάνοντας ένα σημαντικό κατόρθωμα.