Η φερόμενη άρνηση της Λόρεν Μπόμπερτ, Ρεπουμπλικανής εκπροσώπου από το Κολοράντο, και της Νάνσι Μέις από τη Νότια Καρολίνα να αποσύρουν τα ονόματά τους από αίτημα διαδικασίας που θα ανάγκαζε τη διεξαγωγή ψηφοφορίας, αφήνει τον Τραμπ εκτεθειμένο σε ένα ζήτημα που θα μπορούσε να αποξενώσει τμήμα της βάσης του MAGA.

Σύμφωνα με τους New York Times, η Μπόμπερτ φέρεται να παρέμεινε αμετακίνητη στη στήριξή της αφού κλήθηκε στον Λευκό Οίκο, όπου ο Τραμπ επιχείρησε να τη μεταπείσει.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι η συνάντηση έγινε λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση από Δημοκρατικούς της επιτροπής εποπτείας της Βουλής μεγάλου αριθμού email από τα αρχεία, τα οποία φέρεται να υποδηλώνουν ότι ο Τραμπ ίσως γνώριζε περισσότερα για τη διακίνηση ανήλικων κοριτσιών από τον Έπσταϊν, απ’ όσα είχε παραδεχτεί στο παρελθόν.

Ο ατιμασμένος χρηματιστής –που αυτοκτόνησε στη φυλακή το 2019 εν αναμονή της δίκης του– έγραψε σε ένα email ότι ο Τραμπ, παλιός στενός του φίλος, «ήξερε για τα κορίτσια».

Οι New York Times ανέφεραν ότι ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να πείσει τη Μπόμπερτ να αλλάξει γνώμη με τη βοήθεια της εισαγγελέως Παμ Μπόντι και του διευθυντή του FBI, Κας Πατέλ, πριν προχωρήσει σε «αόριστες απειλές» όταν δεν απέδωσαν οι προσπάθειες.

Το δημοσίευμα, επικαλούμενο πηγές «κοντά στη σκέψη της», ανέφερε ότι αυτή η επιθετική τακτική είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, πείθοντας τη Μπόμπερτ πως ίσως υπάρχει προσπάθεια συγκάλυψης των αρχείων, γεγονός που την έκανε να επιμείνει ακόμα περισσότερο.

Ο Τραμπ φέρεται επίσης να προσπάθησε ανεπιτυχώς να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τη Μέις, η οποία είναι υποψήφια για κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας. Εκείνη στη συνέχεια του έστειλε επιστολή, περιγράφοντας την προσωπική της ιστορία σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού και εξηγώντας ότι δεν μπορεί να αποσύρει τη στήριξή της.

Αργότερα έγραψε σε ανάρτηση ότι «το αίτημα για τους φακέλους Έπσταϊν είναι βαθιά προσωπικό».

Δύο ακόμη Ρεπουμπλικανοί εκπρόσωποι, η άλλοτε πιστή σύμμαχος του Τραμπ, Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, και ο Τόμας Μάσι από το Κεντάκι, έχουν υπογράψει το αίτημα.

Οι απαραίτητες 218 υπογραφές για να προχωρήσει και να επιτρέψει ψηφοφορία στη Βουλή συμπληρώθηκαν αυτή την εβδομάδα με την ορκωμοσία της Δημοκρατικής Αντελίτα Γκριχάλβα, περισσότερους από δύο μήνες μετά την ειδική εκλογή στην Αριζόνα για την αντικατάσταση του πατέρα της.

Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον πρόεδρο της Βουλής, Μάικ Τζόνσον, ότι καθυστέρησε εσκεμμένα την ορκωμοσία της για να μην υπάρξουν αρκετές υπογραφές και να μπλοκάρει η ψηφοφορία. Ο Τραμπ έχει ασκήσει παρασκηνιακή πίεση για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η πρόταση να φτάσει στο πάτωμα της Βουλής.

Ο Δημοκρατικός Ρο Χάνα από την Καλιφόρνια προέβλεψε ότι 40 έως 50 Ρεπουμπλικανοί ενδέχεται να ψηφίσουν υπέρ της δημοσιοποίησης των αρχείων, μαζί με τους Δημοκρατικούς. Το νομοσχέδιο θα πρέπει στη συνέχεια να περάσει από τη Γερουσία, όπου είναι απίθανο να εγκριθεί. Ο Τραμπ θα μπορούσε να ασκήσει βέτο ακόμη κι αν εγκριθεί και από τα δύο σώματα.

Ωστόσο, μόνο η προοπτική ψηφοφορίας από τη Ρεπουμπλικανικά ελεγχόμενη Βουλή μπορεί να προκαλέσει σοβαρά πολιτικά προβλήματα για τον Τραμπ, ενισχύοντας τις πιέσεις στη βάση του να αποσφραγιστούν τα αρχεία και υπονομεύοντας την υποστήριξή του.

Το Politico επικαλέστηκε σύμμαχο του Τραμπ που είπε πως η δημοσιοποίηση των email «έφερε στην επιφάνεια πράγματα που ήδη ήταν περίπλοκα για τον πρόεδρο».

«Είναι σαν το αλάτι σε ένα πιάτο – οι γεύσεις υπάρχουν ήδη, απλώς τις τονίζει περισσότερο», δήλωσε η ανώνυμη πηγή.

Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λέβιτ, χαρακτήρισε τις δημοσιοποιήσεις email «εκστρατεία αποπροσανατολισμού από τους Δημοκρατικούς και τα φιλελεύθερα ΜΜΕ».

«Γι’ αυτό δέχομαι ερωτήσεις για τον Έπσταϊν αντί για το άνοιγμα ξανά της κυβέρνησης λόγω των Ρεπουμπλικανών και του Προέδρου Τραμπ», είπε.

Η αναζωπύρωση της υπόθεσης Έπσταϊν συνέπεσε με την υπογραφή από τον Τραμπ ενός πακέτου δαπανών που τερμάτισε επίσημα το shutdown της ομοσπονδιακής κυβέρνησης – το οποίο, με 43 ημέρες διάρκειας, ήταν το μεγαλύτερο στην ιστορία των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αφήσει να εννοηθεί ότι ενδέχεται να ακυρώσει την κεντρική δασμολογική του πολιτική.