Ο Sam Ballard, ανερχόμενος παίκτης ράγκμπι, διασκέδαζε με φίλους του το 2010, όταν είδαν ένα σαλιγκάρι να σέρνεται στο αίθριο. Οι φίλοι του τον προκάλεσαν να το φάει, χωρίς να γνωρίζουν ότι το ζώο ήταν μολυσμένο με ένα θανατηφόρο παράσιτο, το rat lungworm, το οποίο συνήθως βρίσκεται σε αρουραίους και μεταδίδεται σε σαλιγκάρια και γυμνοσάλιαγκες.

Ο Σαμ δεν αρρώστησε αμέσως, αλλά παραπονέθηκε για σοβαρούς πόνους στα πόδια του τις ημέρες μετά το πάρτι το 2010.

Ανησυχούσε μήπως ήταν συνέπεια της κατανάλωσης του γυμνοσάλιαγκας, αλλά η μητέρα του τού είπε ότι «κανείς δεν αρρωσταίνει από αυτό». Ο Σαμ τελικά προσβλήθηκε από εγκεφαλική λοίμωξη και έπεσε σε κώμα για 420 ημέρες πριν οι γιατροί καταφέρουν να τον επαναφέρουν στη ζωή. Έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω αφού ξύπνησε και υπέστη επιληπτικές κρίσεις, δυσκολεύτηκε να ρυθμίσει τη θερμοκρασία του σώματός του και έπρεπε να τρέφεται με σωλήνα. Πέθανε σε ηλικία 28 ετών το 2018, «περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τους πιστούς, στοργικούς του φίλους».

Αρχικά, ο Sam δεν αισθάνθηκε άμεσα άρρωστος, όμως λίγες ημέρες μετά παραπονέθηκε για έντονους πόνους στα πόδια. Λίγο αργότερα, προσβλήθηκε από λοίμωξη του εγκεφάλου, έπεσε σε κώμα που διήρκεσε 420 ημέρες και, όταν συνήλθε, ήταν παράλυτος από τον λαιμό και κάτω.

Περιγράφοντας τη βραδιά του πάρτι το 2010, ο φίλος του Τζίμι είχε πει στο The Project: «Καθόμασταν, απολαμβάναμε μια βραδιά με κόκκινο κρασί, προσπαθώντας να φερθούμε σαν ενήλικες και ένας γυμνοσάλιαγκας ήρθε σέρνοντας από δίπλα. Η συζήτηση ξεκίνησε, “Να το φάω;” Ο Σαμ έφυγε. Μπαμ. Έτσι έγινε».

Ένας άλλος φίλος, ο Michael Sheasby, περιέγραψε ότι είδε τον Sam για πρώτη φορά στο νοσοκομείο μετά το πάρτι. Είπε: «Όταν μπήκα μέσα, ήταν πολύ πολύ αδύνατος και υπήρχαν καλώδια παντού – ήταν ένα μεγάλο σοκ». Τα σπαρακτικά τελευταία λόγια του Sam στη μητέρα του, Katie, ήταν «Σ’ αγαπώ».

Τα επόμενα χρόνια βασανίστηκε από κρίσεις, προβλήματα στη θερμορύθμιση και χρειάστηκε σωληνάκι σίτισης. Πέθανε το 2018, σε ηλικία 28 ετών, «περιτριγυρισμένος από την οικογένεια και τους αγαπημένους του φίλους».

Η μητέρα του, Katie Ballard, δήλωσε πως δεν κατηγορεί τους φίλους του: «Ήταν απλώς παιδιά που αστειεύονταν μεταξύ τους». Παράλληλα, αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του Sam σε αγώνες για να εξασφαλίσει την απαραίτητη φροντίδα του.

Η υπόθεση του Sam Ballard παραμένει ένα από τα πιο τραγικά παραδείγματα για το πώς ένα φαινομενικά αθώο στοίχημα μπορεί να οδηγήσει σε ανείπωτη καταστροφή.