Ο Χέρου, έμπειρος κυνηγός φιδιών, συμμετείχε σε μια ομάδα που εξερευνούσε ένα ποτάμι στο νησί Βόρνεο της Ινδονησίας. Όταν εντόπισε τον τεράστιο πύθωνα να ξεκουράζεται κοντά στην όχθη και προσπάθησε να τον πιάσει, το φίδι τον έριξε στο νερό και εξαφανίστηκε κάτω από την επιφάνεια.

Μετά την αναδυση του, ο ξεναγός, τρομοκρατημένος, προσπάθησε να εντοπίσει ξανά το φίδι και κράτησε σφιχτά το κεφάλι του για να αποφύγει δάγκωμα. Ο πύθωνας τότε άρχισε να τυλίγεται γύρω από τον κορμό και τον λαιμό του, δημιουργώντας δραματική κατάσταση.

Οι υπόλοιποι επιβαίνοντες στη βάρκα, που στην αρχή είχαν γελάσει βλέποντας τον Χέρου να πέφτει στο νερό, έσπευσαν αμέσως να τον σώσουν. Χρειάστηκαν δύο άνδρες —ο ένας να συγκρατεί το κεφάλι του πύθωνα και ο άλλος την ουρά του— για να μπορέσουν τελικά να απελευθερώσουν τον Χέρου. Αφού η ομάδα τράβηξε φωτογραφίες με το τεράστιο φίδι, το άφησαν ξανά ελεύθερο στη φύση.

«Αυτός ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και πιο δυνατούς πύθωνες που έχουμε συναντήσει. Απελευθερώθηκε μετά. Η αρχή μας είναι να μη βλάπτουμε ζωντανά πλάσματα», είπε ο Μοχάμεντ Αλίσα.

Στο Βόρνεο της Ινδονησίας ζουν διάφορα είδη πύθωνα, με ορισμένα να φτάνουν μήκος έως έξι μέτρα. Ο μεγαλύτερος πύθωνας που έχει καταγραφεί είχε μήκος 10 μέτρα και εντοπίστηκε το 1912 στο Σουλαουέζι της Ινδονησίας.