Ο Αμερικανός πρόεδρος κατηγορεί την ΕΕ και τη μετανάστευση για την ευρεία παρακμή της ηπείρου στο επίσημο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Ασφαλείας.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και η κυβέρνησή του κατηγορούν την ΕΕ και τη μετανάστευση για αυτό που χαρακτηρίζουν ως επικείμενη, συνολική πολιτισμική κατάρρευση στην Ευρώπη.

Ο εκρηκτικός ισχυρισμός διατυπώνεται στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Ασφαλείας των ΗΠΑ, το οποίο αναφέρει ότι η Ευρώπη έχει οικονομικά προβλήματα, αλλά αυτά «ωχριούν μπροστά στην πραγματική και πιο έντονη προοπτική της εξαφάνισης του πολιτισμού» μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.

«Τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη περιλαμβάνουν τις δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων υπερεθνικών οργανισμών που υπονομεύουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία, μεταναστευτικές πολιτικές που μεταμορφώνουν την ήπειρο και δημιουργούν συγκρούσεις, λογοκρισία της ελευθερίας του λόγου και καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης, καταρρέουσες γεννήσεις και απώλεια εθνικών ταυτοτήτων και αυτοπεποίθησης», αναφέρει η κυβέρνηση Τραμπ στο 33 σελίδων έγγραφο που κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η αφήγηση αυτή αναμένεται να βρει ιδιαίτερη απήχηση στα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, των οποίων τα προγράμματα βασίζονται κυρίως στην κριτική κατά της ΕΕ, στην απαίτηση για περιορισμό της μετανάστευσης από μουσουλμανικές και μη ευρωπαϊκές χώρες και σε μια πατριωτική ώθηση για «αναστροφή της παρακμής» των εθνών τους.

Το νέο στρατηγικό έγγραφο δείχνει ξεκάθαρη ιδεολογική σύγκλιση ανάμεσα στο αμερικανικό κίνημα MAGA του Τραμπ και τα εθνικιστικά κόμματα της Ευρώπης.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ — η οποία έχει ενισχύσει τις σχέσεις της με ακροδεξιά κόμματα σε χώρες όπως η Γερμανία και η Ισπανία — αφήνει να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να βοηθήσει ιδεολογικά ευθυγραμμισμένα ευρωπαϊκά κόμματα.

«Η Αμερική ενθαρρύνει τους πολιτικούς της συμμάχους στην Ευρώπη να προωθήσουν αυτή την αναβίωση του πνεύματος, και η αυξανόμενη επιρροή πατριωτικών ευρωπαϊκών κομμάτων δίνει πράγματι λόγους για μεγάλη αισιοδοξία», αναφέρει το έγγραφο.

Το έγγραφο αποτελεί μια σπάνια επίσημη εξήγηση της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ από την κυβέρνησή του. Τέτοιες στρατηγικές, τις οποίες συνήθως δημοσιεύει κάθε πρόεδρος μία φορά ανά θητεία, μπορούν να επηρεάσουν τη χάραξη πολιτικών προτεραιοτήτων και την κατανομή κρατικών πόρων. Σε εισαγωγικό σημείωμα, ο Τραμπ το αποκαλεί «οδικό χάρτη για να παραμείνουν οι ΗΠΑ το μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο έθνος στην ανθρώπινη ιστορία και το σπίτι της ελευθερίας στη Γη».

Η κυβέρνηση Τραμπ αναγνωρίζει ότι «η Ευρώπη παραμένει στρατηγικά και πολιτισμικά ζωτικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες», αλλά οι απόψεις της για την ήπειρο ευθυγραμμίζονται με προηγούμενες αρνητικές δημόσιες δηλώσεις της. Ο αντιπρόεδρος JD Vance είχε σοκάρει την πολιτική τάξη στο Συνέδριο Ασφαλείας του Μονάχου τον Φεβρουάριο, επιτιθέμενος στην Ευρώπη για θέματα μετανάστευσης και ελευθερίας λόγου.

Το έγγραφο επίσης αντηχεί τη ρατσιστική θεωρία συνωμοσίας της «μεγάλης αντικατάστασης», η οποία ισχυρίζεται ότι ελίτ κύκλοι επιδιώκουν να μειώσουν την πολιτική δύναμη των λευκών Ευρωπαίων επιτρέποντας μαζική μετανάστευση από αφρικανικές — κυρίως μουσουλμανικές — χώρες. «Μακροπρόθεσμα, είναι περισσότερο από πιθανό ότι σε λίγες δεκαετίες, ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ θα καταστούν κατά πλειοψηφία μη ευρωπαϊκά», αναφέρει το κείμενο.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναφέρεται για λίγο, σε μια σπάνια απομάκρυνση από τη θεματική της «εξαφάνισης του πολιτισμού». Οι ΗΠΑ τονίζουν ότι είναι προς το συμφέρον τους να σταματήσει ο πόλεμος του Κρεμλίνου, ώστε να αποκατασταθεί η «στρατηγική σταθερότητα» με τη Ρωσία.

Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει ότι «ασταθείς κυβερνήσεις μειοψηφίας» στην Ευρώπη έχουν «μη ρεαλιστικές προσδοκίες για τον πόλεμο», ενώ υπαινίσσεται ότι εμποδίζουν τη διαδικασία ειρήνευσης. Τα σχόλια αυτά γίνονται καθώς Ευρωπαίοι ηγέτες προειδοποιούν ιδιωτικά ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να «προδώσει» την Ουκρανία στις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα.

Σε αντίθεση με την πολιτική ανοιχτών θυρών του ΝΑΤΟ για υποψήφιες χώρες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει επίσης να «τερματίσει την αντίληψη — και να αποτρέψει την πραγματικότητα — ενός ΝΑΤΟ που επεκτείνεται αδιάκοπα». Αν και είναι γνωστό ότι ο Τραμπ δεν θέλει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, αυτή ήταν και η θέση της Ουάσιγκτον υπό τον προκάτοχό του, Τζο Μπάιντεν.