Αναφέρεται στη φήμη του 1966 που ήθελε τον τραγουδιστή νεκρό μετά από τροχαίο και στον μύθο ότι οι Beatles είχαν καλύψει το κενό με σωσία. Όπως αφηγείται, αρχικά έκανε χιούμορ με τη σύζυγό του Λίντα: «Πώς είναι δυνατόν να είμαι νεκρός;», αλλά με τον καιρό ένιωσε πως, με πολλούς τρόπους, αυτό ίσως ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα της κατάστασής του.

«Με τόσους τρόπους, ήμουν νεκρός. Ένας 27χρονος που επρόκειτο να γίνει πρώην μέλος των Beatles, που πνιγόταν σε μια θάλασσα νομικών και προσωπικών καβγάδων που του ρουφούσαν την ενέργεια, και χρειαζόταν ένα ολοκληρωτικό restart στη ζωή του», γράφει ο ΜακΚάρτνεϊ, αποτυπώνοντας την πίεση των νομικών εξελίξεων. Το 1970 μηνύθηκε τους Τζον Λένον, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ για να διαλυθεί η εταιρική τους σχέση, αντιδρώντας στον έλεγχο του μάνατζερ Άλεν Κλάιν. Δικαστικά δικαιώθηκε, και όπως είχε δηλώσει στο British GQ το 2020, το να μηνύσει το συγκρότημα ήταν «ο μόνος τρόπος για να σώσω τους Beatles και την Apple».

Τρία χρόνια πριν τη διάλυση είχε αγοράσει αγρόκτημα στη Σκωτία, που του προσέφερε καταφύγιο και χώρο για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Περιγράφει τον χρόνο εκεί με την οικογένεια ως «άγρια περιπέτεια» και αναγνωρίζει ότι η απομόνωση τον βοήθησε να νιώσει ξανά ελεύθερος: «Για πρώτη φορά μετά από χρόνια ένιωσα ελεύθερος, να ηγούμαι και να κατευθύνω ξαφνικά τη ζωή μου».