Στις 10 Ιουλίου, ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε σε συνέντευξή του στο NBC ότι οι ΗΠΑ είχαν καταλήξει σε συμφωνία με τους ηγέτες του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την οποία οι σύμμαχοι θα αγόραζαν αμερικανικά στρατιωτικά συστήματα (συμπεριλαμβανομένων των σημαντικών συστημάτων αεράμυνας Patriot) και στη συνέχεια θα τα μεταβίβαζαν στην Ουκρανία. Ο Τραμπ ανέφερε, επίσης, ότι θα είχε «μία σημαντική δήλωση να κάνει για τη Ρωσία τη Δευτέρα». Οι αποκαλύψεις αυτές έγιναν ύστερα από πολλές ενδείξεις ότι ο Τραμπ είναι όλο και πιο δυσαρεστημένος με τον Ρώσο πρόεδρο, Πούτιν, αλλά και με τις ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία.

Στις 8 Ιουλίου, ο Τραμπ επέκρινε δημοσίως τον Πούτιν, λέγοντας ότι «λέει πολλές ανοησίες», εκφράζοντας τη λύπη του για το γεγονός ότι (ο Πούτιν) δεν έχει λάβει μέτρα για την αποκλιμάκωση του πολέμου. Την προηγούμενη ημέρα, ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε εντολή στο υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ να ξαναρχίσει τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία, οι οποίες είχαν διακοπεί. Τέλος, στις 8 Ιουλίου, δήλωσε ότι «εξετάζει πολύ σοβαρά» την υπογραφή ενός διακομματικού νομοσχεδίου που θα επιβάλει νέες κυρώσεις στη Ρωσία και υψηλούς δασμούς στις χώρες που αγοράζουν ρωσική ενέργεια και άλλα προϊόντα, αλλά που θα δίνει, επίσης, στον πρόεδρο κάποια ευελιξία όσον αφορά την εφαρμογή του.

Ο Τραμπ αμφιταλαντεύεται ως προς το ποιος φέρει την ευθύνη για τη στασιμότητα των προσπαθειών να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, ωστόσο πρόσφατα επικεντρώνεται στο Κρεμλίνο, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις εντείνουν τις επιθέσεις τους. Από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τραμπ εναλλάσσεται στο να κατηγορεί τη Ρωσία και μετά την Ουκρανία για την αποτυχία αποκλιμάκωσης της σύγκρουσης, εν μέσω της έλλειψης προόδου στους δύο γύρους άμεσων ειρηνευτικών συνομιλιών και πολλαπλών γύρων ξεχωριστών συνομιλιών μεταξύ αμερικανών απεσταλμένων και αξιωματούχων και από τις δύο πλευρές.

Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες, η ρητορική του Τραμπ έχει δείξει ότι είναι πιο απογοητευμένος με τη Μόσχα παρά με το Κίεβο, με αποκορύφωμα την έντονη κριτική του προς τον Πούτιν τις τελευταίες ημέρες. Η πρόσφατη αλλαγή στάσης του Τραμπ ήρθε καθώς οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επιταχύνει τον ρυθμό και την ένταση των επιθέσεών τους σε αέρα και έδαφος στην Ουκρανία. Το πιο σημαντικό είναι ότι η Ρωσία έχει αυξήσει δραματικά τον αριθμό των βλημάτων που εκτοξεύει στις νυχτερινές επιθέσεις με drones και πυραύλους κατά της Ουκρανίας, στοχεύοντας όχι μόνο πόλεις κοντά στην πρώτη γραμμή, αλλά και σε Κίεβο και περιοχές στην Κεντρική και Δυτική Ουκρανία. Αυτές οι επιθέσεις έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητες του Κιέβου στην αεράμυνα, προκαλώντας την έντονη κριτική Τραμπ, ο οποίος αναγνωρίζει ότι απαιτείται μεγαλύτερη αμερικανική στήριξη προς την Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, στο έδαφος, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να σημειώνουν αργά αλλά σταθερά κέρδη σε πολλά μέρη της πρώτης γραμμής.

Η πρόσφατη ρητορική του Τραμπ και οι ενέργειές του υποδηλώνουν ότι αρχίζει να σκέφτεται πιο σοβαρά το ενδεχόμενο να ασκήσει πίεση στη Ρωσία. Αυτό καθιστά πιο πιθανό το ενδεχόμενο η κυβέρνησή του να παράσχει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και να λάβει μέτρα για την επιβολή νέων κυρώσεων στη Ρωσία. Ωστόσο, σύμφωνα με πολλές αναφορές των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και τις δημόσιες δηλώσεις του ίδιου του Τραμπ, ο τελευταίος παραμένει εξαιρετικά διστακτικός να αυξήσει την πίεση προς τη Ρωσία, φοβούμενος ότι θα υπονομεύσει την προσέγγιση με το Κρεμλίνο και θα βυθίσει την κυβέρνησή του σε έναν πόλεμο από τον οποίο ο Τραμπ επιδιώκει να απεγκλωβίσει τις ΗΠΑ. Ως αποτέλεσμα, η λήψη οποιωνδήποτε νέων μέτρων για τη στήριξη της Ουκρανίας είναι πιο πιθανό να είναι σταδιακή και όχι ριζική, όπως η διευκόλυνση της παράδοσης μόνο ενός περιορισμένου αριθμού σημαντικών οπλικών συστημάτων και/ή η υπογραφή του νομοσχεδίου για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, με προσωρινή, ωστόσο, αναστολή της εφαρμογής του ως απειλή που θα αιωρείται πάνω από το Κρεμλίνο.

Σε σύγκριση με πολύ πιο επιθετικά μέτρα, τέτοιες ενέργειες δεν θα αλλάξουν επαρκώς τη μαξιμαλιστική διαπραγματευτική στάση της Ρωσίας, ειδικά δεδομένου ότι τα πλεονεκτήματα της Μόσχας στον τομέα της στρατιωτικής παραγωγής αυξάνονται και ότι η συνεχιζόμενη επίθεση επιτρέπει στις ρωσικές δυνάμεις να κατακτήσουν περισσότερα εδάφη. Αυτό σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να εξαπολύουν όλο και πιο συχνές και πυκνές αεροπορικές επιθέσεις, καθώς και να ασκούν πίεση με χερσαίες επιθέσεις, τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, όταν οι καιρικές συνθήκες θα επιβραδύνουν τον ρυθμό τους. Εν τω μεταξύ, ενώ οι Ρώσοι και Ουκρανοί απεσταλμένοι πιθανότατα θα συναντηθούν ξανά, είναι απίθανο να σημειώσουν σημαντική πρόοδο στις συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου. Ενώ η πιθανότητα προόδου θα αυξηθεί στο τέλος του έτους, καθώς οι μάχες στο έδαφος θα επιβραδυνθούν, οποιαδήποτε συμφωνία προκύψει είναι πιο πιθανό να είναι με όρους ευνοϊκούς για τη Ρωσία, ελλείψει μιας πιο δραματικής αλλαγής στην πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ.