Τα πρόσφατα πλήγματα των Ηνωμένων Πολιτειών σε φερόμενους στόχους του ISIS (ISIS) στη βορειοδυτική Νιγηρία έχουν παρουσιαστεί στην Ουάσινγκτον ως μια αποφασιστική απάντηση κατά της τρομοκρατίας. Για τους υποστηρικτές της κυβέρνησης Τραμπ, η άνευ προηγουμένου επιχείρηση σηματοδότησε την ανανεωμένη αποφασιστικότητα της χώρας του στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Επίσης, υλοποιεί την υπόσχεση του Τραμπ να αναλάβει δράση για αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι «γενοκτονία των Χριστιανών» στη Νιγηρία.

Αλλά κάτω από το θέαμα της στρατιωτικής δράσης κρύβεται μια απογοητευτική πραγματικότητα: Οι βομβαρδιστικές εκστρατείες αυτού του είδους είναι απίθανο να βελτιώσουν την ασφάλεια της Νιγηρίας ή να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της χώρας που μαστίζεται από συγκρούσεις. Αντίθετα, τα πλήγματα κινδυνεύουν να διαστρεβλώσουν τη σύγκρουση και να αποσπάσουν την προσοχή από τη βαθύτερη δομική κρίση που προκαλεί τη βία.

Το πρώτο πρόβλημα με τα πλήγματα είναι η έλλειψη στρατηγικής λογικής. Τα αρχικά πλήγματα εξαπολύθηκαν στο Σοκότο στη βορειοδυτική Νιγηρία, μια περιοχή που έχει βιώσει έντονες αναταραχές την τελευταία δεκαετία. Αλλά αυτή η βία δεν καθοδηγείται κυρίως από μια ιδεολογική εξέγερση που συνδέεται με το ISIS, και δεν υπάρχουν γνωστές ομάδες που συνδέονται με το ISIS στην περιοχή. Αντίθετα, οι ανησυχίες για την ασφάλεια σε αυτήν την περιοχή έχουν τις ρίζες τους στη ληστεία, την κατάρρευση των αγροτικών οικονομιών και τον ανταγωνισμό για γη

Οι ένοπλες ομάδες εδώ είναι κατακερματισμένες και παρακινούνται σε μεγάλο βαθμό από το κέρδος. Οι επιθέσεις της ημέρας των Χριστουγέννων φαίνεται να επικεντρώθηκαν σε μια σχετικά νέα ιδεολογική ένοπλη ομάδα που ονομάζεται Lakurawa, αν και το προφίλ της και οποιαδήποτε σύνδεση με το ISIS δεν έχουν ακόμη πλήρως τεκμηριωθεί. Οι ιδεολογικά ένοπλες ομάδες με την ισχυρότερη παρουσία στη βόρεια Νιγηρία είναι η Boko Haram και η θυγατρική του ISIS στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Το κέντρο της δραστηριότητας αυτών των ομάδων παραμένει εκατοντάδες χιλιόμετρα από το Sokoto, στα βορειοανατολικά της Νιγηρίας – οι πολιτείες Borno, Yobe και Adamawa – όπου η εξέγερση έχει μακρά ιστορία.

Αυτό εγείρει το ερώτημα: Γιατί να χτυπήσουμε πρώτα τα βορειοδυτικά; Η λογική είναι ασαφής. Εξίσου ανησυχητική είναι η αβεβαιότητα γύρω από τα θύματα. Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε έγκυρα στοιχεία. Ορισμένοι λογαριασμοί κοινωνικών μέσων ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι βόμβες έπεσαν σε άδειους στόχους. Σύμφωνα με μια ιδιωτική πηγή που γνωρίζει την επιχείρηση των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Νιγηρία, εξαπολύθηκαν αρκετές επιθέσεις, αλλά τα περισσότερα από τα άτομα και τις ομάδες που στοχεύθηκαν δεν έγιναν αντιληπτά, και η πραγματική ζημιά που προκλήθηκε παραμένει ως επί το πλείστον άγνωστη.

Η νιγηριανή ειδησεογραφική πλατφόρμα Arise TV ανέφερε στο X ότι οι ντόπιοι επιβεβαίωσαν ότι το περιστατικό προκάλεσε εκτεταμένο πανικό. Σύμφωνα με τον ανταποκριτή της, τουλάχιστον μία από τις επιθέσεις συνέβη σε μια περιοχή που δεν είχε πληγεί από βία στο παρελθόν. Σημείωσαν επίσης ότι ο πλήρης αντίκτυπος της επίθεσης, συμπεριλαμβανομένου του εάν υπήρξαν θύματα αμάχων, δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί. Άλλοι λογαριασμοί κοινωνικής δικτύωσης έχουν κυκλοφορήσει εικόνες που ισχυρίζονται θύματα αμάχων, αν και αυτοί οι ισχυρισμοί παραμένουν ανεπιβεβαίωτοι.

Σε ένα πλαίσιο όπου ο πόλεμος πληροφοριών λειτουργεί παράλληλα με τις ένοπλες συγκρούσεις, οι εικασίες συχνά ταξιδεύουν πιο γρήγορα από τα γεγονότα. Η έλλειψη διαφανών δεδομένων για τα θύματα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ κινδυνεύει να εμβαθύνει την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινοτήτων που είναι ήδη επιφυλακτικές για την εμπλοκή ξένων στρατιωτικών.

Ο συμβολισμός έχει επίσης σημασία. Η επίθεση έλαβε χώρα ανήμερα των Χριστουγέννων, μια λεπτομέρεια που έχει συναισθηματική και πολιτική σημασία. Για πολλούς Μουσουλμάνους στη βόρεια Νιγηρία, η χρονική στιγμή κινδυνεύει να ερμηνευτεί ως πράξη υποστήριξης μιας ευρύτερης αφήγησης μιας δυτικής «σταυροφορίας» εναντίον της μουσουλμανικής κοινότητας.

Ακόμα πιο ευαίσθητη είναι η τοποθεσία των επιθέσεων: το Σοκότο. Ιστορικά, είναι η πνευματική έδρα του Χαλιφάτου Σοκότο του 19ου αιώνα, ενός κέντρου ισλαμικής εξουσίας και επέκτασης που λατρεύουν οι Νιγηριανοί Μουσουλμάνοι. Ο βομβαρδισμός ενός τόσο συμβολικού κέντρου κινδυνεύει να πυροδοτήσει αντιαμερικανικά αισθήματα, να εμβαθύνει τη θρησκευτική καχυποψία και να δώσει στους σκληροπυρηνικούς προπαγανδιστές πρόσφορο έδαφος για εκμετάλλευση.

Αντί να αποδυναμώσουν την υποτιθέμενη επιρροή του ISIS, οι επιθέσεις θα μπορούσαν ακούσια να ενεργοποιήσουν τη στρατολόγηση και να ενισχύσουν τις αφηγήσεις παραπόνων. Εάν οι αεροπορικές επιδρομές δεν μπορούν να λύσουν την κρίση ασφαλείας της Νιγηρίας, τι μπορούν; Η απάντηση δεν βρίσκεται στην ξένη στρατιωτική επέμβαση. Οι συγκρούσεις της Νιγηρίας είναι συμπτώματα ευρύτερων θεμάτων.