«Από τη στιγμή που δεν έγινε η ένωση με το καλώδιο είναι αναγκασμένος να πάει σε εκλογές». «Θα κάνει κόμμα ο Σαμαράς και θα τον ρίξει». «Θα αναγγείλει τις παροχές στη ΔΕΘ και αμέσως μετά θα κάνει εκλογές». «Το ότι η Κίμπερλι δεν έρχεται στην Ελλάδα και η Αμερική δεν έχει πρεσβευτή δείχνει ότι ο Τραμπ δεν στηρίζει τον Μητσοτάκη και όταν οι Αμερικανοί πάψουν να στηρίζουν έναν πρωθυπουργό, πέφτει».

Ολα τα προηγούμενα και μία ντουζίνα ακόμα. Λογικά, παράλογα, ψαγμένα ή απλοϊκά να προβλέπουν την αποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προσοχή. Οχι της Ν.Δ., αλλά του Μητσοτάκη. Ετσι μόνο με το όνομα του προέδρου της, σαν η Ν.Δ. να είναι το κόμμα της Ζωής ή του Βελόπουλου. Τα χοντροντούλαπα της Ιστορίας, που μια μέρα θα κλεινόταν η Δεξιά από τον Ανδρέα, υπάρχουν πλέον μπας και μπορέσει η αντιπολίτευση να κλείσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η ΔΕΘ δεν έστειλε καλά μηνύματα στην αντιπολίτευση. Οχι επειδή ο πρωθυπουργός είπε ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, που μέχρι να παραιτηθούν οι πρωθυπουργοί πάντα το λένε, αλλά γιατί ο Μητσοτάκης, μετά από πολύ καιρό, έδειχνε άνετος. Το καλοκαίρι τελειώνει χωρίς ασυνήθιστα μεγάλες πυρκαγιές, στο rebranding ο Αλέξης Τσίπρας έμοιαζε να ψάχνει να θυμηθεί τα λόγια του και η βελτίωση μπορεί να μην έχει περάσει στις τσέπες των πολιτών, αλλά στο κλισέ «οι αριθμοί ευημερούν, αλλά ο κόσμος δυστυχεί», υπάρχει η απάντηση «το 2011 δεν είναι τόσο μακριά ώστε ο κόσμος να έχει ξεχάσει ότι κάθε πρωί διάβαζε τα spreads για να δει αν η Ελλάδα θα μπατιρίσει».

Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι η Ν.Δ. θα εξαντλήσει την τετραετία. Ούτε καν ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Η παραμονή μίας κυβέρνησης, όπως είχε πει ο Μακ Μίλαν, εξαρτάται από τα γεγονότα. Και γεγονότα δεν είναι μόνο καταστροφές εντός της χώρας αλλά και εκτός της χώρας, με τους πόλεμους στην Ουκρανία και στη Γάζα να πάνε να ξεφύγουν.

Μπαίνοντας στον νέο πολιτικό χρόνο που αρχίζει με τη ΔΕΘ, η κυβέρνηση επικεντρώνεται στις φορολογικές ελαφρύνσεις. Μόνο που τα αποτελέσματα των ελαφρύνσεων δεν πρόκειται να φανούν αμέσως. Αυτό που η κυβέρνηση χρειάζεται είναι το άμεσο σοκ. Την καθημερινότητα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει συνεχώς πως η μάχη της μπορεί να κερδηθεί με την υπερπροσπάθεια κάθε εμπλεκόμενου υπουργείου.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΤΡΑΓΩΔΙΑ…

Κάποτε στην Ελλάδα για την ενημέρωση από το εξωτερικό υπήρχαν οι εφημερίδες και το ραδιόφωνο. Οι πρώτες συνδεδεμένες με το τέλεξ σε ένα, δύο πρακτορεία, επιλεγμένα σύμφωνα με την πολιτική τους τοποθέτηση. Το δεύτερο να παίρνει τις ειδήσεις από τις εφημερίδες και να έχει έναν συντάκτη που σκάμπαζε από αγγλικά να ακούει το BBC στην περίπτωση που έχει κάποια είδηση που ενδιαφέρει την Ελλάδα.

Ηταν η εποχή για την οποία είχε πει ο Στάλιν: «Ενας θάνατος είναι τραγωδία, ένα εκατομμύριο είναι στατιστική». Και ίσχυε. Το «σιδέρωμα» της Σπυριδούλας από τον γιατρό ήταν τραγωδία. Μία πλημμύρα με δύο χιλιάδες νεκρούς στις Ινδίες ήταν στατιστική.

Σήμερα, με τον βομβαρδισμό των ειδήσεων χάρις στο Διαδίκτυο, τα πάντα όλα είναι τραγωδία. Μια δολοφονία στη Νότια Καρολίνα, ένα πραξικόπημα στο Νεπάλ, που στο παρελθόν θα γραφόντουσαν -αν γραφόντουσαν- στη σελίδα με τις διεθνείς ειδήσεις στην εφημερίδα, παρουσιάζονται σαν να έγιναν στην Ελλάδα.

Υπάρχει η καλή πλευρά. Της ενσυναίσθησης που είναι και η λέξη της μόδας, που υποτίθεται ότι ο κόσμος συμπάσχει. Από την άλλη, υπάρχει και η κακή πλευρά. Η πορνογραφία της δυστυχίας, με τα site να γράφουν «στο ρεπορτάζ σοκαριστικό βίντεο». Κάτι σαν το «Αυστηρώς Ακατάλληλον» των παλιών σινεμά, που υποτίθεται ότι προειδοποιούσε, αλλά ήταν ο κράχτης για να γεμίσει τις αίθουσες.

 Το δημογραφικό πρόβλημα οφείλεται στον τρόπο ζωής

 Το δημογραφικό δεν πρόκειται να λυθεί με τα επιδόματα. Αν τα ζευγάρια έκαναν παιδιά σύμφωνα με τα κρατικά επιδόματα στη Νιγηρία, θα είχαν ένα παιδί και εάν το έκαναν και αυτό, και στη Σουηδία θα ήταν όλοι πολύτεκνοι.

Το δημογραφικό πρόβλημα οφείλεται στον τρόπο ζωής. Οι περισσότεροι αναβάλλουν να κάνουν παιδί για να μη σκλαβωθούν. Η εποχή που η ευρύτερη οικογένεια, που οι γιαγιάδες και οι παππούδες αναλάμβαναν ένα μέρος της ευθύνης του μεγαλώματος των παιδιών και οι θείοι και οι θείες έφευγαν από το σπίτι μόνο όταν ήταν να παντρευτούν, είναι παρελθόν.

Η κυβέρνηση καλά θα κάνει να πάρει μέτρα ώστε να διευκολύνει τα ζευγάρια, αλλά τα μέτρα δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Ούτε οι ποταμίσιες ονειρώξεις ότι αν φέρουμε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, το πρόβλημα θα λυθεί. Αν οι μέτοικοι είναι Αλβανοί, που ενσωματώνονται εύκολα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν είναι όμως από την Αλγερία ή το Αφγανιστάν, που η πείρα σε άλλες χώρες έχει δείξει ότι πολύ δύσκολα ενσωματώνονται, αντί να έχουμε λύσει το πρόβλημα του δημογραφικού, θα έχουμε δημιουργήσει ακόμα ένα.