Aλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο Α. Τσίπρα «δολοφονεί» πολιτικά ευεργέτες του και συντρόφους του. Από το «λεπίδι» του έχουν περάσει ο Αλ. Αλαβάνος, ο Γ. Βαρουφάκης, ο Π. Λαφαζάνης, ο Ν. Κοτζιάς, ο Στ. Κοντονής, ο Π. Καμμένος, ο Ευ. Τσακαλώτος, ο Γ. Σακελλαρίδης και πολλοί άλλοι/ες. Τίποτα δεν τον εμπόδισε ποτέ να καρατομήσει όποιον/α αισθανόταν ότι μπορούσε να του δημιουργήσει εμπόδια στην προσωπική ατζέντα. Η ηθική για τον Α. Τσίπρα ήταν ένα ακόμα παράσημο από το Μοναστηράκι στην άκαπνη στολή του.

Oπως το 2023, μετά την προσωπική του συντριβή με το 17% το έβαλε στα πόδια παραιτούμενος, χωρίς ποτέ να αναγνωρίσει τα ολέθρια λάθη του ή να φροντίσει να εξασφαλίσει μια στοιχειωδώς ομαλή διαδοχή, έτσι και τώρα ουσιαστικά το βάζει στα πόδια τρέχοντας στο πουθενά. Το γιατί αμέσως μετά. Τότε σκεπτόμενος όπως πάντα κουτοπόνηρα και εντελώς ιδιοτελώς, άφησε να εννοηθεί ότι ήθελε ως διάδοχό του την Ε. Αχτσιόγλου, αλλά πέταξε στην αρένα τον «ελαφρύ» Στ. Κασσελάκη, ο οποίος όχι μόνο κέρδισε το Συνέδριο, αλλά κατάφερε και να εξευτελίσει το κόμμα. Στο μυαλό του και οι δύο επιλογές ήταν αυτές που νόμιζε ότι θα του εξασφάλιζαν την ευκολότερη επιστροφή του, μιας και ποτέ δεν ανέχθηκε ότι θα μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί πολιτικά στα 53 του. Η επιστροφή του ήταν το όνειρο που στοίχειωνε επί τρία χρόνια τον ύπνο του. Γι’ αυτό προκαλεί τώρα την 6η διάσπαση του κόμματός του. Για την πάρτη του. Μετά την kolotoumba που έγινε παγκόσμιος όρος, τώρα κατακτά ακόμα ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός αρχηγός -δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος δικτάτορας σε κάποια μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής ή της Αφρικής- που να έχει διασπάσει αμέσως ή εμμέσως έξι φορές το κόμμα του μέσα σε μόλις 15 χρόνια.

Στη μνημειώδη δήλωση πολιτικής ασυναρτησίας, με την οποία γνωστοποίησε την παράδοση της ούτως ή άλλως άφωνης βουλευτικής του έδρας, ο Α. Τσίπρας λέει μεταξύ των άλλων «κυρίως θέλω να απευθυνθώ στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που ασφυκτιά». Μάλιστα. Ιδού γιατί ο Α. Τσίπρας «το έβαλε στα πόδια τρέχοντας στο πουθενά». Ο Α. Τσίπρας, που θέλει να απευθυνθεί στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, δεν ξέρει -κι ας το έχουν δείξει ΟΛΕΣ οι μετρήσεις- ότι δεν θέλει ούτε να τον ακούει ούτε να τον βλέπει. Οχι μόνο λόγω της καταστροφικής διακυβέρνησής του. Ούτε μόνο για την ανικανότητά του και την προφανή έλλειψη παιδείας. Ούτε μόνο γιατί τη δίχασε και την μπόλιασε με τοξικότητα, απερίγραπτα ψέματα και ρεβανσισμό. Δεν τον θέλει γιατί δεν έχει -ούτε μπορεί- να κάνει τίποτα νέο και χρήσιμο για τον τόπο.

Είναι τόσο αφελής να πιστεύει ότι μπορεί να συγκινήσει -εκτός από τους de facto συγκινημένους- με τον «νέο πατριωτισμό»; Δεν είναι τόσο αφελής. Παπάτζες πουλάει και πάλι. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία δεν ξεχνά ότι «η θάλασσα δεν είχε σύνορα», δεν ξεχνάει ότι έκανε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι με την Ειδομένη και τη Μόρια, δεν ξεχνά την κάκιστη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν ξεχνάει ότι είχε υπουργούς και βουλευτές πρόθυμους «να δώσουμε 6-7 νησάκια» ή «να το ρισκάρουμε». Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία τον έχει θέσει εκτός τόξου. Ή μήπως θα τη συγκινήσει με τον «δημοκρατικό καπιταλισμό»; Ποιος; Ο κνίτης που ήθελε να ανατρέψει το πολίτευμα, ελέγχοντας τους «αρμούς της εξουσίας» και εξοντώνοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους, βάζοντάς τους φυλακή και τολμώντας να πει από προεκλογικό μπαλκόνι «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».

Σε καμία μεγάλη πολιτική πλειοψηφία δεν μπορεί και βιάστηκε να απευθυνθεί ο Α. Τσίπρας. Ο μόνος λόγος για τον οποίο βιάστηκε είναι για να προλάβει το «κόμμα των Τεμπών», το οποίο είναι πολύ πιθανόν να αφανίσει τα υπολείμματα της πανσπερμίας των μικρών αριστερών κομμάτων. Κι έτσι να μείνει όχι το μεγάλο, αλλά το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς…

ΑΙΧΜΗ

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ Ο ΦΕΥΓΑΤΟΣ ΑΛΕΞΗΣ;

Η πρώτη απάντηση που ήρθε στο στόμα αρκετών πολιτικών και αναλυτών είναι ότι το κόμμα Τσίπρα θα φέρει τα πάνω κάτω. Οτι το πολιτικό σκηνικό ήταν που ήταν ρευστό, τώρα θα μοιάζει με τα συγκρουόμενα στο λούνα παρκ. Μόνο που στην πίστα των συγκρουόμενων δεν θα είναι όλα τα «αυτοκινητάκια».

Η Ν.Δ., υποθέτω, έχει κάθε λόγο να το καλο-υποδεχθεί. Οποια τύχη κι αν έχει το εγχείρημα μόνο θετικό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. μπορεί να παραγάγει. Αν πετύχει, τι το καλύτερο για τον Κ. Μητσοτάκη να έχει απέναντί του τον άνθρωπο τον οποίο έχει κερδίσει με άνεση σε όλες ανεξαιρέτως τις εκλογικές αναμετρήσεις. Αν δεν πετύχει, θα έχει απέναντί του ένα ακόμα πιο ετερόκλητο άθροισμα πολιτικών δυνάμεων, το οποίο λόγω των διαφορών τους δεν θα μπορεί να αθροιστεί. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ένα κόμμα που θα έχει τον μισό ΣΥΡΙΖΑ, ολίγο από ΠΑΣΟΚ, ολίγο από κάποιους αντισυστημικούς που έχουν βρει καταφύγιο στον Κ. Βελόπουλο ή στη Ζ. Κωνσταντοπούλου και νομίζουν ακόμα ότι ο Α. Τσίπρας είναι αντισυστημικός και ολίγο από τους «απέχω». Πλάι, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο έχει κολλημένη τη βελόνα και κατά πάσα πιθανότητα με κάποια απώλεια προς το νέο κόμμα. Η «γραμμή Ανδρουλάκη», νίκη έστω και με μία ψήφο, γίνεται ακόμα πιο άπιαστη. Ο μισός ΣΥΡΙΖΑ (Πολάκη-Παππά), η Πλεύση Ελευθερίας, το ΜέΡΑ25 και ο Στ. Κασσελάκης θα έχουν ως βασικό αντίπαλό τους το κόμμα Τσίπρα. Η Νέα Αριστερά, αν και μικρό κόμμα -ανεξαρτήτως των εδρών που έχει λόγω της διάσπασης-, δεν μπορεί παρά να γίνει μικρότερη, αφού τα μισά στελέχη της βλέπουν τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόκκινο πανί. Ο Κ. Βελόπουλος και το ΚΚΕ σε αυτές τις συνθήκες λογικά θα δώσουν τη μάχη του τρίτου κόμματος με την Ελληνική Λύση να δείχνει πως έχει το προβάδισμα.

Αν τελικά -όπως φαίνεται και το πιθανότερο- γίνει και το κόμμα του Α. Σαμαρά, τότε ο κατακερματισμός θα χτυπήσει οριακά τη Ν.Δ. και περισσότερο την Ελληνική Λύση, τη Νίκη και τη Φωνή Λογικής. Οπως και να το δει κανείς, αυτή η πανσπερμία δεν μπορεί ούτε εν μέρει να συγκροτηθεί σε κυβερνητική πρόταση που να έχει έστω θεωρητικές αριθμητικές δυνατότητες να σχηματίσει κυβέρνηση. Πόσω μάλλον αν η Ν.Δ. βγει πρώτη και πάρει τουλάχιστον πάνω από 25% και επομένως πάρει και το μπόνους. Αρα, παρά την πολιτική βαβούρα που ούτως ή άλλως θα γίνει, το κόμμα Τσίπρα μάλλον απλοποιεί τα πράγματα, παρά τα αναδιατάσσει.

Πιο φτηνή ενέργεια και στις επιχειρήσεις

Στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ μιλά απόψε στις 19.00 ο Κ. Μητσοτάκης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός, εκτός από τα καλά νέα που έχει να πει για την οικονομία, όπως αποτυπώνονται και στον φετινό Προϋπολογισμό που κατατέθηκε χθες, θα ανακοινώσει και φθηνότερη ενέργεια για τις επιχειρήσεις. Μια εξέλιξη που θα μειώσει το κόστος παραγωγής, γεγονός που μπορεί να μετακυλιστεί και στις τιμές προϊόντων. Ενώ θα ενισχύσει και την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε ακόμα μικρότερη ανεργία.