Φέτος, όμως, υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά, η οποία έχει διαφοροποιήσει και τη στάση μέρους της κοινωνίας απέναντι στους κλειστούς δρόμους των αγροτών και τα «νταηλίκια» ορισμένων. Η ουσιαστική διαφορά είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Η αποκάλυψη και η αντιμετώπιση του πιο διαχρονικού σκανδάλου της ελληνικής κοινωνίας. Η παθογένεια στην οποία έχουν υποκλιθεί όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα. Πρώτος διδάξας ο αείμνηστος Α. Παπανδρέου, που έχαιρε βλέποντας τα αμύθητα πακέτα Ντελόρ να πηγαίνουν στις χωματερές και στα μπουζούκια. Μετά ο επίσης αείμνηστος Κ. Σημίτης, που έβλεπε τη Θεσσαλία να έχει αναλογικά τα περισσότερα Porshe Cayen από όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις και το μόνο που έκανε, ήταν να ξεφουσκώσει μες τα μαύρα σκοτάδια της νύχτας τα λάστιχα των τρακτέρ. Μετά ήρθε ο Κ. Καραμανλής, με τον αξέχαστο, Σ. Χατζηγάκη, πάνω σε τρακτέρ να δίνει ένα από τα πιο λαϊκιστικά συνθήματα όλων των εποχών, «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά». Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε κοτζάμ πρωθυπουργό σε τρακτέρ. Ολο αυτό το μεγάλο διάστημα, το φαγοπότι των επιδοτήσεων καλά κρατούσε. Οπως και τα μεγάλα πρόστιμα που έβαζε η Ε.Ε. στη χώρα και τις εκάστοτε κυβερνήσεις της, οι οποίες με μεγάλη άνεση τα μετακύλιαν στον Ελληνα φορολογούμενο πολίτη. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Παρά τον πακτωλό εκατομμυρίων που έρευσε στην αγροτιά, η αγροτική παραγωγή, αντί να αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ μειωνόταν, μέχρι να φτάσει στο σημερινό απαράδεκτα χαμηλό 3,2%, το οποίο καλύπτει ένα πολύ μικρό μέρος των διατροφικών αναγκών της χώρας. Γράφτηκε, και είναι εξαιρετικά χαρακτηριστικό, ότι ένα καλλιεργημένο στρέμμα στην Ολλανδία αποδίδει 1.900 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα μόλις 190 ευρώ…

Κι ενώ όλοι κλείναμε τα μάτια μπροστά σε αυτό το καταστροφικό φαινόμενο για μια οικονομία που χρεοκόπησε, έσκασε στα χέρια της κυβέρνησης Μητσοτάκη ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν δημιουργήθηκε το 2019. Αφέθηκε να συνεχίζεται μέχρι που έσκασε στα χέρια της. Η κυβέρνηση, αντί να βάλει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αποφάσισε εκούσα-ακούσα υπό την ασφυκτική πίεση της Ε.Ε. να λύσει το πρόβλημα: Να πάψουν να πλουτίζουν άσχετοι με την αγροτική παραγωγή, να μην πηγαίνουν δισεκατομμύρια σε μια μαύρη τρύπα και να πάψουν να αδικούνται οι πραγματικοί αγρότες, που έβλεπαν τα λεφτά τους να γίνονται Ferrari (2004) κερδισμένα τζόκερ και λόττο (2017)-κανείς από την αντιπολίτευση δεν μιλάει για το πότε άνοιξαν οι ουρανοί και μοίραζαν εκατομμύρια μέσω της «τεχνικής λύσης», τα οποία σαν «μαύρα» που ήταν, ουσιαστικά έπρεπε να ξεπλυθούν.

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, λοιπόν, έβγαλε κόσμο στους δρόμους. Και ποιους έβγαλε; Τα «ξερά». Τα οποία έχουν δύο εντυπωσιακές κατηγορίες. Εκείνους που χωρίς δικά τους χωράφια και ζώα έχασαν το αβέρτα τζάμπα χρήμα που μοίραζαν τα αμαρτωλά και συνένοχα ΚΥΔ και οι 2 εταιρίες που δήθεν διασφάλιζαν τους ελέγχους. Πλούσια λαμόγια με επιρροή στην περιοχή τους από τα μπουζουξίδικα βγήκαν στους δρόμους, με τον ιδιότυπο τσαμπουκά που έχουν τα λαμόγια. Γι’ αυτό και φέτος βλέπουμε σκηνές που δεν έχουμε δει ξανά τόσες δεκαετίες, που γίνονται κινητοποιήσεις αγροτών.

Το δεύτερο εντυπωσιακό είναι πως το ΚΚΕ που θέλει να φύγουμε από την Ε.Ε., φέτος έδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία γιατί αργούν να δοθούν τα… ευρωπαϊκά λεφτά! Η κυβέρνηση φέρει ευθύνη -και το έχει παραδεχθεί, αλλά αυτό δεν την απαλλάσσει πλήρως- γιατί έκανε 6 χρόνια να αντιδράσει, ενώ συνεχιζόταν αυτό που γινόταν επί δεκαετίες. Ομως, θέλοντας και μη θα το επαναλάβω, δημιούργησε έναν νέο μηχανισμό ελέγχου, ο οποίος είναι πολύ πιο αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση της λαμογιάς. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει πατώντας ένα κουμπί. Ηθελε κάποιο χρόνο. Καθυστέρησε να δώσει τα χρήματα, αλλά όπως διαβεβαιώνει, έως το τέλος του χρόνου θα δοθούν και μάλιστα οι πραγματικοί αγρότες θα πάρουν περισσότερα χρήματα, καθώς δεν θα πάρουν τα λαμόγια. Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση απέκτησε κι ένα πρόβλημα αξιοπιστίας: Οι αγρότες δεν πήραν τα χρήματα που περίμεναν. Ποιοι όμως; Αυτοί που τα εδικαιούντο, αυτοί που αποκλείστηκαν (περίπου 2.000 ΑΦΜ) επειδή δεν δικαιούνται ή αυτοί που κρύβονται μέσα στα 44.000 ΑΦΜ που ακόμα ελέγχονται;

Μαζί με τα «ξερά» καίγονται και τα «χλωρά». Η αντίδραση μιας πρωτοεμφανιζόμενης κοινωνικής μερίδας, η οποία αντιδρά πολύ έντονα στους κλειστούς δρόμους, δεν κάνει τον διαχωρισμό μεταξύ των «ξερών» και των «χλωρών». Κι εδώ που τα λέμε δεν είναι εύκολο να γίνει. Πόσω μάλλον που η κυβέρνηση δεν μπόρεσε ακόμα μια φορά να διαχειριστεί επικοινωνιακά το πρόβλημα και να ξεκαθαρίσει τι και γιατί ακριβώς γίνεται.

Θα δούμε αν στο τέλος του μήνα θα δοθούν τα λεφτά στους πραγματικούς δικαιούχους κι αν αυτό θα σημάνει και το τέλος των κινητοποιήσεων. Ομως το μεγάλο ζητούμενο, να ενισχυθεί ο πρωτογενής τομέας και οι αγρότες να εκσυγχρονίσουν τις καλλιέργειές τους και ως προς τα προϊόντα και ως προς τα τεχνολογικά μέσα που υπάρχουν πια, δυστυχώς για μια ακόμα φορά θα μείνει στα αζήτητα του δημόσιου διαλόγου. Και του χρόνου!

ΑΙΧΜΗ

ΕΜΠΛΕΞΑΝ ΟΙ «ΕΞΩΣΤΕΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΜΕΝΟΙ

Εχουν αρχίσει και το δείχνουν και οι μετρήσεις. Ο Α. Τσίπρας με τον «εξώστη» και με την ιδιότυπη κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ (αφού προηγουμένως είχε αυτοκαταργηθεί οι ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ) έκανε ένα ακόμα σοβαρό λάθος. Θύμισε σε όλους πόσο ουσιαστικά αυταρχικός, χωρίς πολιτισμό και συγκεντρωτικός «αρχηγός» είναι. Ο εξευτελισμός των συντρόφων του ενόχλησε σημαντικό μέρος εκείνων που σκέπτονταν να τον ακολουθήσουν. Οσο για εκείνους που δέχθηκαν να εξευτελιστούν από τον άνθρωπο που κατέστρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ, τον διέσπασε -άμεσα ή έμμεσα- μέχρι να γίνει 5 κομματάκια και τώρα θέλει να τα επανενώσει, υπό την αδιαμφισβήτητη ηγεσία του, είναι άξιοι της μοίρας τους.

«Απέναντι» βρίσκεται ένα τριχοτομημένο ΠΑΣΟΚ. Το 1/3 του είναι υπέρ των ανοιχτών δρόμων, το 1/3 είναι υπέρ των κλειστών δρόμων και το άλλο τρίτο είναι κατά της ερώτησης, αν είναι υπέρ ή κατά των κλειστών δρόμων. Η τελευταία κατηγορία υπό την Μ. Αποστολάκη, που θεωρεί «χωροφυλακίστικη» την ερώτηση, είναι νέο κι ενδιαφέρον φαινόμενο στο «κόμμα με την κολλημένη βελόνα».

Ο χρόνος τρέχει. Οσο το ΠΑΣΟΚ δεν στρίβει το τιμόνι στον ρεαλισμό και τη θεσμικότητα, το «κόμμα του εξώστη» και το «τριχοτομημένο κόμμα» το πολύ- πολύ να αναμετρηθούν για τη δεύτερη θέση, απέχοντας από το πρώτο κόμμα ίσως περισσότερο από το ποσοστό που θα πάρει έκαστο εξ αυτών…