Κατηγορούσαν τους δημοσιογράφους ότι λειτουργούσαν περίπου ως «γερμανοτσολιάδες», γιατί τολμούσαν να ρωτήσουν εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα.
Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Στο πόνημα που συνέταξαν οι Γιάννης Δραγασάκης, Θοδωρής Δρίτσας και Αριστείδης Μπαλτάς για να εξηγήσουν τα αίτια της εκλογικής ήττας, το σημείο αυτό είναι από τα ελάχιστα για τα οποία αναγνωρίζεται λανθασμένη προσέγγιση, καθώς υπάρχει η παραδοχή για την απουσία προετοιμασίας του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των κυβερνητικών καθηκόντων. Ο κόσμος το είχε βούκινο και στον ΣΥΡΙΖΑ κρυφό καμάρι ότι το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ήταν επιταγή χωρίς αντίκρισμα.
Κάπου εδώ σταματά η αυτοκριτική. Σύμφωνα με τα αποσπάσματα που έχουν διαρρεύσει, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε λάθη, αλλά για την ήττα του φταίνε όλοι οι υπόλοιποι. Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, η προπαγάνδα, ο Βαρουφάκης (λες και ο Τσίπρας ήταν μικρό παιδί), γενικώς τα πάντα φταίνε στην Κουμουνδούρου εκτός από τις επιλογές της ηγεσίας της.
Για παράδειγμα, οι συντάκτες του κειμένου δικαιολογούν την απόφαση του Τσίπρα να συγκυβερνήσει με τον Καμμένο αναφέροντας ότι «η επιλογή αυτή συνιστούσε στις τότε συνθήκες μονόδρομο, γιατί όλοι ανεξαιρέτως οι δυνάμει σύμμαχοι είχαν εναντιωθεί με τρόπο απόλυτο στην αντιμνημονιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεν ΚΚΕ για δικούς του λόγους, οι δε ΔΗΜ.ΑΡ., Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ μέσω της συγκρότησης, με την καθοριστική και πάλι συνδρομή των ΜΜΕ, ενός άτυπου αλλά εξαιρετικά σκληρού αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου». Βέβαια, ο κ. Τσίπρας δεν απηύθυνε ποτέ πρόσκληση στο Ποτάμι τον Ιανουάριο του 2015 αλλά και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, επιλέγοντας τους βολικούς ΑΝ.ΕΛ.
Το ίδιο αμετανόητοι εμφανίζονται και για το δημοψήφισμα 2015: «Παρά τα όσα ιδιοτελή και ανεύθυνα λέγονταν και εξακολουθούν να λέγονται, το δημοψήφισμα δεν έθετε το ερώτημα “ναι ή όχι στο ευρώ”. Αλλά ζητούσε τη λαϊκή αποδοκιμασία του απαράδεκτου σχεδίου που οι δανειστές είχαν θέσει στην κυβέρνηση.
Η ύλη να βγαίνει...
Αρα δημοψήφισμα για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική δύναμη της κυβέρνησης». Πράγματι, μετά το δημοψήφισμα το τρίτο Μνημόνιο ήταν η χαρά των πολιτών, ιδίως των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Για τις πολύνεκρες τραγωδίες σε Μάνδρα και Μάτι, στον ΣΥΡΙΖΑ είδαν μόνο «επικοινωνιακό μπαράζ εις βάρος της κυβέρνησης» και όχι τις ευθύνες, με τις οποίες πλέον ασχολείται η Δικαιοσύνη.
Το μόνο θέμα για το οποίο οι συντάκτες της έκθεσης έχουν δίκιο είναι ότι χαρακτηρίζουν πολιτικά άστοχη την απόφαση να ταυτιστεί η ημερομηνία διεξαγωγής των τριών εκλογικών αναμετρήσεων (δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές) τον Μάιο του 2019. Τόσους «φωστήρες» είχε το Μαξίμου, δεν βρέθηκε ούτε ένας να πει στον «άχαστο» ηγέτη ότι τα σημάδια των καιρών έδειχναν βαριά πολιτική ήττα; Πού να βρεθεί όμως ο τολμηρός, ακόμη και σήμερα πιστεύουν ότι κέρδισαν. Αλλο που δεν θέλει ο Μητσοτάκης…
ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΣ
Ορισμένοι που κινούνται πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονταν δικαιωμένοι που ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στη συνέντευξη που έδωσε στον ΣΚΑΪ ανέφερε ότι ουδέποτε συνέδεσε το θέμα των συντάξεων με τη συμφωνία των Πρεσπών. Ευρωπαίος είναι ο άνθρωπος, όχι κουτόφραγκος. Θα μπορούσε ποτέ ένας κορυφαίος αξιωματούχος των Βρυξελλών να δεχθεί ότι το αντάλλαγμα της διάσωσης της Ελλάδας από την καταστροφική διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 θα ήταν η επίλυση του Σκοπιανού; Πάντως, για την ιστορία, στο βιβλίο των δημοσιογράφων Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτώριας Δενδρινού «Η τελευταία μπλόφα» αναφέρεται ότι από τον Μάρτιο του 2015 ο Γιούνκερ είχε διαμηνύσει στον Τσίπρα ότι «σε μερικά χρόνια από τώρα θέλω να λύσεις το θέμα της Μακεδονίας», κάτι που δεν έχει διαψευστεί ποτέ. Η πίεση έγινε ασφυκτική μόλις έφυγε ο Γκρούεφσκι και ανέλαβε τα ηνία ο Ζάεφ. Στην πολιτική υπάρχουν κάποια πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται, και κάποια που γίνονται αλλά δεν λέγονται. Το ξέρουν αυτό και οι «κουτόφραγκοι».
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση