Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια δυσεπίλυτη εξίσωση με δύο άγνωστες μεταβλητές. Στην ουσία η επιτυχία ή η αποτυχία του κυβερνητικού σχεδιασμού δεν εξαρτάται από την κυβέρνηση. Αν ο Ερντογάν ξανανοίξει τη στρόφιγγα των ροών με τον ερχομό της άνοιξης και υπάρχουν 500 αφίξεις την ημέρα, τότε έως το φθινόπωρο η κατάσταση θα είναι ανεξέλεγκτη. Και όσο η Ευρώπη χρονοκαθυστερεί με συζητήσεις για σχέδια επί σχεδίων, συνόδους κορυφής και θεωρητικολογίες τόσο θα ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες για καλύτερη διαχείριση του προβλήματος.
ΓΙΑΤΙ η πικρή αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει λύση, παρά μόνο μια κάπως σχετικά καλύτερη διαχείριση. Οι αριθμοί σοκάρουν. Περίπου 100.000 μετανάστες βρίσκονται στη λίστα αναμονής για εξέταση δικαιώματος ασύλου. Σχεδόν 50.000 άνθρωποι στοιβάζονται μέσα και έξω από τα τριτοκοσμικά hot spots των νησιών. Ακόμα και να γίνει κάποιο θαύμα και φτιαχτούν οι πέντε νέες δομές μέχρι το καλοκαίρι, εκεί θα μπορούν να φιλοξενηθούν μέχρι 20.000 μετανάστες. Ακόμα και να γίνει ακόμα ένα θαύμα και να γίνονται 200 επιστροφές την εβδομάδα προς την Τουρκία. Η εξίσωση δεν βγαίνει, γιατί σε αυτή δεν συνυπολογίζονται οι νέες αφίξεις.
ΑΚΟΜΑ και να είχαμε μηδενικές ροές για ένα χρόνο ή να έκαναν στροφή 180 μοιρών οι Ευρωπαίοι σε μια μέρα και να δέχονταν διαμοιρασμό των προσφύγων πολύ δύσκολα θα γινόταν αποσυμφόρηση σε ορίζοντα διετίας.
ΓΙ’ αυτούς τους λόγους δεν χρειάζονται μεγαλοστομίες από κυβερνητικά στελέχη. Οι βαρύγδουπες υποσχέσεις είναι πολύ πιθανό να πέσουν στο κενό. Και οι ίδιοι οι υπουργοί να αναγκαστούν να λένε εντελώς διαφορετικά πράγματα σε λίγους μήνες. Απαιτείται προσγείωση στην πραγματικότητα. Ας τρέξει η υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδίου. Αλλά μόνο αυτές οι δράσεις πολύ δύσκολα θα φέρουν αποτελέσματα.
ΧΩΡΙΣ να σημαίνει ότι αποτελεί τη λύση, η δημιουργία δεκάδων δομών στην ηπειρωτική χώρα θα δώσει μια μικρή ανάσα στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Είναι οξύμωρο να καταγγέλλουμε τις ευρωπαϊκές χώρες πως δεν δείχνουν αλληλεγγύη και την ίδια στιγμή οι περισσότεροι περιφερειάρχες και δήμαρχοι της ηπειρωτικής χώρας να αρνούνται την κατασκευή κέντρων φιλοξενίας στις περιοχές τους.
ΑΣ το πάρουμε χαμπάρι, το μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα των νησιών του Βορείου Αιγαίου, αλλά όλης της χώρας. Και αρκεί μόνο μια εγκληματική πράξη -ακόμα και ως προβοκάτσια- να δημιουργήσει ανεξέλεγκτο κύμα βίας σε οποιοδήποτε καταυλισμό. Τότε, πώς θα αντιμετωπιστεί μια τέτοια κρίση και τι θα λέμε όσοι παρακολουθούμε από μακριά αυτή την τραγική κατάσταση;
ΑΣ κατανοήσουμε πως μόνοι μας θα πρέπει να διαχειριστούμε αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Και επειδή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις προσφυγικές ροές των επόμενων μηνών, κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχει τις λύσεις στο… τσεπάκι του.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου