Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΕΣΤΩ και στο παρά πέντε, η Αθήνα με την επίσκεψη Χαφτάρ κατάφερε να είναι «παρούσα» στο Βερολίνο και να «δράσει». Ο ασυγκράτητος θυμός του Τ. Ερντογάν αποτελεί την καλύτερη απόδειξη προς τούτο. Ο επίδοξος σουλτάνος και αυτοκράτορας δεν μπόρεσε να κρύψει την έντονη δυσαρέσκειά του για την κίνηση-ρελάνς της Αθήνας λίγες ώρες πριν αρχίσει η Διάσκεψη του Βερολίνου. Η στάση του Ε. Μακρόν, αλλά του Χ. Χαφτάρ, οδήγησε σε «ημι-αποτυχία» το άγαρμπο σχέδιο Α. Μέρκελ – Τ. Ερντογάν. Κανένας από τους ουσιώδεις στόχους δεν επετεύχθη. Αντιθέτως, η ρευστή κατάσταση που αφήνει πίσω της η Διάσκεψη ενισχύει τα πραγματικά δεδομένα που υπάρχουν στη Λιβύη.
Ο Χ. ΧΑΦΤΑΡ συνεχίζει να επικρατεί κατά κράτος του Σάρατζ ως προς το ποιος θα είναι η «επόμενη ημέρα» στη Λιβύη της ειρήνης. Η προσπάθεια του Τ. Ερντογάν να διασώσει τον ευνοούμενό του, ο οποίος του παραχώρησε θαλάσσιες ζώνες για να εξασφαλίσει την πολιτική επιβίωσή του, δεν ευοδώθηκε. Και έτσι ο Σάρατζ παραμένει όμηρος μιας δυσμενούς γι’ αυτόν πραγματικότητας. Συμπαρασύροντας εν πολλοίς και τα περίφημα «Μνημόνια» που έχει υπογράψει με την Αγκυρα. Οι άτυπες συζητήσεις που έχουν αρχίσει ήδη για την επόμενη ημέρα στη Λιβύη και την κυβέρνηση εθνικής ενότητας που εκ των πραγμάτων θα διαδεχθεί τον πόλεμο περιλαμβάνουν «αρκετή» από Χαφτάρ και «ολίγη» από Σάρατζ. Την ίδια ώρα, ο Τ. Ερντογάν, στέλνοντας το «Γιαβούζ» στο τεμάχιο 8 της κυπριακής ΑΟΖ, απομονώνεται ακόμα περισσότερο από το μπλοκ της διεθνούς νομιμότητας.
ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ αποφεύχθηκε το χειρότερο. Κι αυτό χάρη στις κινήσεις του τελευταίου διαστήματος και στην έλευση Χαφτάρ. Ο,τι συνέβη -και καλώς- δεν παύει να θυμίζει ένα «πολιτικό κατενάτσιο». Αμυνα από μπετόν για να μην μπει το γκολ. Για να κρατήσουμε «το μηδέν πίσω». Και εν πολλοίς αυτό επετεύχθη. Αλλά με το κατενάτσιο συνήθως εξασφαλίζεις (;) το να μη χάνεις. Για να κερδίσεις χρειάζεται και γκολ στην επίθεση. Ηδη ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο στην επόμενη Διάσκεψη για τη Λιβύη να συμμετάσχουν κι άλλες χώρες -πέραν αυτών που πήραν μέρος στο Βερολίνο-, υπονοώντας σαφώς και την Ελλάδα. Κι αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα. Η Ελλάδα πρέπει να εξασφαλίσει θέση και στην εμπέδωση και διατήρηση της ειρήνης -όταν επιτέλους έλθει στη Λιβύη-, αλλά και στις διεργασίες για το σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, που κάποια στιγμή θα δημιουργηθεί.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
Η εκδήλωση που έγινε χθες στο Πολεμικό Μουσείο για τα θύματα της τρομοκρατίας ήταν μια εκδήλωση που λοιδορήθηκε πριν καν γίνει. Αμα τη αναγγελία της. Και λοιδορήθηκε, κυρίως λόγω των ομιλητών της, από γνωστούς κρυφούς θαυμαστές του «φαρμακοχέρη» ή ακόμα γνωστότερους μάρτυρες υπεράσπισης της 17Ν στα δικαστήρια. Λογικό, θα πει κανείς. Ισως, θα έλεγε κάποιος άλλος, ο οποίος πιστεύει ότι τα πολλά χρόνια που πέρασαν από τότε «έπηξαν» το μυαλό της κοινωνίας και απομυθοποίησαν τους δειλούς εκτελεστές, που έκαναν τους «λαϊκούς ήρωες»…
Ωστόσο, ήταν μια εκδήλωση που έπρεπε να γίνει. Οχι για να ξύσει πληγές. Ούτε για να στείλει το μήνυμα ότι τώρα κυβερνάνε οι «άλλοι». Επρεπε να γίνει γιατί η μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατίας δεν έχει αποκατασταθεί όσο και όπως απαιτείται για μια χώρα που έχει λύσει τα θέματά της με τους αυτόκλητους «λαϊκούς τιμωρούς», οι οποίοι δεν ήταν τίποτα άλλο παρά στυγνοί δολοφόνοι. Εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, χωρίς ίχνος «ανθρωπιστικού ιδεώδους», όπως έχει πει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Επρεπε να γίνει και για έναν ακόμα λόγο. Οπως είπε χθες στην ομιλία του ο Κ. Μητσοτάκης, «είναι καιρός, επιτέλους, η μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατίας να αποκτήσει και στην πατρίδα μας τις διαστάσεις που της αξίζουν. Γιατί, δυστυχώς, αυτή η μνήμη ανέκαθεν υπήρξε ελλειμματική, πρόσκαιρη και συχνά ρηχή. Ετσι, η λήθη μετατρεπόταν σε έναν δεύτερο θάνατο για κάθε αθώο στόχο της βίας και του θράσους». Η κοινωνία μας έχει αποδείξει πολλές φορές ότι διαθέτει «ρηχή μνήμη», με αποτέλεσμα να διολισθαίνει στη λήθη. Οχι όμως εκείνη τη λήθη που είναι αναγκαία ώστε να κλείνουν παλιές και μη ενεργές πληγές. Την άλλη λήθη, εκείνη που είναι επιπόλαιη και επιφανειακή, επιτρέποντας την επανάληψη εγκληματικών πράξεων ή την ύπαρξη νοσηρών αντιλήψεων.
Η ελληνική κοινωνία, δυστυχώς, δεν έχει ξεμπερδέψει οριστικά με το μίσος και το φθόνο περιθωριακών ομάδων.
ΟΝΟΜΑ-ΕΚΠΛΗΞΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ανακοινώνεται σήμερα από τον υπουργό Εσωτερικών η Επιτροπή για την Ανασυγκρότηση του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, επικεφαλής αυτής της επιτροπής, που ανακοινώνει ο Τ. Θεοδωρικάκος, είναι ένα «όνομα-έκπληξη». Ενώ μέλη της θα είναι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, επώνυμα στελέχη που προέρχονται και από την κοινωνία, αλλά και από άλλους κομματικούς χώρους, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛ.
Ποιος θα «φύγει» στις 10 Ιουνίου;
Στόχος είναι η ανασυγκρότηση του κράτους και η εξασφάλιση προίκας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, υλοποιώντας την προεκλογική δέσμευση της Ν.Δ. για ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Τ.Α. Στο πακέτο της ανασυγκρότησης θα περιλαμβάνεται και ο νέος εκλογικός νόμος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, που θα επιτρέπει την εκλογή δημάρχων και περιφερειαρχών με λογικά ποσοστά (40%). Ενώ έχουν κατατεθεί σκέψεις και προτάσεις οι οποίες συνιστούν πραγματική τομή για τη λειτουργία του κράτους. Η φιλοδοξία, πάντως, της κυβέρνησης είναι ο σχετικός νόμος, όταν ολοκληρωθεί, να τύχει ευρύτατης συναίνεσης στη Βουλή.
ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Δύο φορές εφαρμογής του ισχύοντος εκλογικού νόμου για τις ευρωεκλογές είναι αρκετές ώστε να διαπιστωθεί το λάθος που έχει. Ολη η χώρα μια επικράτεια είναι σχεδόν απαγορευτική για πρόσωπα που δεν διαθέτουν τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα. Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την αλλαγή του. Αυτό που δεν έχει αποφασιστεί ακόμα είναι αν θα επανέλθει η λίστα ή αν θα «σπάσει» η χώρα σε πέντε μεγάλες περιφέρειες. Και οι δύο σκέψεις έχουν τα πλεονεκτήματά τους και τα μειονεκτήματά τους, γι’ αυτό και δεν έχει γύρει ακόμα η ζυγαριά. Η λύση της λίστας φαίνεται να έχει ένα πολύ μικρό προβάδισμα, αλλά τίποτα δεν έχει κριθεί οριστικά. Η τελική απόφαση, πάντως, μάλλον δεν θα αργήσει.
ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Πόσο… λάθος παίζει το παιχνίδι ο Κ. Μητσοτάκης, ώστε να γίνει τόσο «τούρμπο» ο Τ. Ερντογάν;
2. Αληθεύει ότι κάποιοι νουνεχείς στην Κουμουνδούρου έχουν ενοχληθεί από την ταύτιση της γραμμής των φιλικών ΜΜΕ με την προπαγάνδα της Αγκυρας;
3. Πόσο κοντά στο ειδικό δικαστήριο είναι ο Δ. Παπαγγελόπουλος; Οσο ακούγεται στους κόλπους της Προανακριτικής…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου