Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΚΑΘΕ μία απ’ αυτές τις τραγελαφικές εικόνες θα μπορούσε να είναι «θέμα» από μόνη της, αν δεν υπήρχε η μέγιστη και πυκνή σε νόημα ατάκα του Α. Τσίπρα, σύμφωνα με την οποία οι εκλογές είναι «ανήθικη μέθοδος». Σπάνια στιγμή δημόσιας εξομολόγησης. Με παραλυτική επίδραση στην κοινή λογική. Αλλά κυρίως εντελώς αποκαλυπτική του τρόπου σκέπτεσθαι και αντιλαμβάνεσθαι του ανδρός. Δεν χρειάζονται ικανότητες ειδικού για να αντιληφθεί κανείς ότι ο Α. Τσίπρας δεν έχει συνέλθει ακόμα από το τετραπλό πολιτικό στραπάτσο του 2019. Κι επομένως δεν είναι στα καλύτερά του. Κι αυτό ως ένα σημείο είναι και φυσιολογικό και ανθρώπινο. Από ένα σημείο και μετά όμως είναι μόνο αποκαλυπτικό της επικινδυνότητας, της ασυγκράτητης διχαστικότητας και του χωρίς όρια ρεβανσισμού που κινούν το θυμικό των ηττημένων.
«ΑΝΗΘΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ» λοιπόν οι εκλογές. Και ποιος το λέει αυτό; Ο άνθρωπος ο οποίος π.χ. το 2014 συμμάχησε απροκάλυπτα με τη Χρυσή Αυγή και τον ακροδεξιό Π. Καμμένο, ίσως στην πιο ανήθικη μεθόδευση της σύγχρονης Ιστορίας, προκειμένου να ρίξουν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Και εντάξει θα πει κανείς, η μνήμη και η συνέπεια δεν είναι τα δυνατά χαρτιά του τέως πρωθυπουργού. Αλλά είναι πολιτικά ανατριχιαστικό το τι σημαίνει για το μέλλον, αν και εφόσον υπάρξει δεύτερη φορά Αριστερά.
Η ΑΠΟΨΗ περί «ανήθικης μεθόδευσης» συσχετίζεται υποχρεωτικά με την άλλη περίφημη στην αποκαλυπτικότητά της άποψη, που εκστόμισε προ ολίγων ημερών περί πλήρους ελέγχου των «αρμών» της εξουσίας. «Δένουν» απολύτως αρμονικά και αλληλοσυμπληρώνονται. Για να ξεκαθαρίσουν πλήρως την εικόνα: Ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν στη Δημοκρατία.
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να αποδεχθούν την κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας. Τη στιγμή της λαϊκής ψήφου. Τη στιγμή που μιλά ο λαός και η «φωνή του λαού» γίνεται «οργή Θεού». Αρνούνται να αποδεχθούν ότι έφυγαν γιατί τους έδιωξε ο λαός. Εφυγαν γιατί ηττήθηκαν παταγωδώς στις εκλογές του Ιουλίου. Τις οποίες προκάλεσε μια άλλη λαϊκή ετυμηγορία, αυτή του Μαΐου του 2019. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ακόμα πιο συντριπτική ήττα και ο Α. Τσίπρας εξαναγκάστηκε να προκηρύξει εθνικές εκλογές.
ΟΠΩΣ αποδεικνύεται από τα λεγόμενα του ίδιου του Α. Τσίπρα, το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά δεν είναι ότι η κυβέρνησή του ήταν ίσως η χειρότερη που έχει περάσει από τον τόπο και γι’ αυτό αποδοκιμάστηκε εκκωφαντικά. Το συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε γιατί, εκτός από την κυβέρνηση δεν πήρε και την εξουσία. Δεν ήλεγξε τους «αρμούς» της εξουσίας. Δηλαδή, δεν κατέλυσε πλήρως τους θεσμούς και δεν εμπέδωσε τον καθεστωτισμό του. Και δεν φτάνει που έκανε αυτό το «λάθος», έκανε κι… εκλογές μετά. Πιο σαφής, πιο καθαρός και πιο επεξηγηματικός-για τις πραγματικές προθέσεις του -από ό,τι ήταν τις τελευταίες 10 μέρες- δεν θα μπορούσε να είναι ο Α. Τσίπρας. Τα είπε όλα. Δεν έχει κρύψει τίποτα. Δεν έχει καμία «αμαρτία» πλέον ο ίδιος. Σε αντίθεση με αρκετούς άλλους…
ΑΙΧΜΗ
ΒΑΘΥ ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΙΑ
Για αρχή, ανέλαβε ο Αρ. Μπαλτάς να την απαξιώσει και να τη μετατρέψει σε κάτι σαν κοινωνικό στίγμα, λέγοντας το περίφημο «Η αριστεία είναι ρετσινιά». Μια φράση που ήταν το σύνθημα για την «κοινωνική αντεπίθεση» της μετριοκρατίας και των κοινωνικά ανεπιβεβαίωτων, οι οποίοι είδαν την εξουσία και τους έτρεξαν τα σάλια.
Μετά έγινε «πολιτική». Ορδές αμόρφωτων επέλασαν στο κράτος κονιορτοποιώντας αρχές, θεσμούς, αισθητική και συμπεριφορά. Ενώ το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας, κυρίως διά του κ. Γαβρόγλου, ανέλαβε το ιδεολογικό επίχρισμα της κατεδάφισης.
Στη συνέχεια έγινε ρεβανσισμός. Το «σύστημα» την κυνήγησε, όπου την πέτυχε την αριστεία. Αλλοτε ευθέως και προσωπικά κι άλλοτε ενισχύοντας το brain drain. Το σύμπλεγμα με την αριστεία αποδείχθηκε πολύ πιο βαθύ απ’ ό,τι αρχικά φάνηκε. Και εξακολουθεί να υπάρχει κατατρώγοντας τα σωθικά όσων δεν την έχουν και γι’ αυτό τη μισούν.
Η ύλη να βγαίνει...
Αυτό το σύμπλεγμα έφτασε να γίνει το Σάββατο και ο τίτλος κεντρικής πολιτικής εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο Τάε Κβο Ντο: «Η απάτη της αριστείας». Για να καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας πολίτης, ότι η ομολογημένη έχθρα στην αριστεία συμπυκνώνει όλη τη νοοτροπία μιας μειοψηφικής κάστας αποτυχημένων, η οποία εξακολουθεί όμως να υφίσταται, αναπαράγοντας το σύνθημα της δεκαετίας του 1980 -πέρασαν κιόλας … 40 χρόνια!-«Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»…
ΔΙΑΡΚΗΣ ΔΙΑΨΕΥΣΗ
Χθες στην Πειραιώς, όπου συνεδρίασε η Πολιτική Επιτροπή της Ν.Δ. και εξέλεξε τη νέα Εκτελεστική Γραμματεία του κόμματος, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Κ. Μητσοτάκης. Στην πρώτη σειρά καθόταν και τον χειροκρότησε αρκετές φορές ο Α. Σαμαράς. Ενώ ο Κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του -μεταξύ άλλων- απένειμε τα εύσημα στον Α. Γεωργιάδη για τα επενδυτικά προγράμματα 4 δισ. που έχει δρομολογήσει.
Ολες τις προηγούμενες μέρες το «σύστημα» της Κουμουνδούρου έστηνε το αφήγημα «στα μαχαίρια Μητσοτάκης-Σαμαράς-Αδωνις για τη Novartis» και περίπου προεξοφλούσε τη… διάσπαση της Ν.Δ. Προφανώς «επιβεβαιώνεται» πάλι…
ΤΑ ΣΠΟΤΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ
Επτά σποτάκια διάρκειας 45’ ήταν αυτά που πρωταγωνίστησαν στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Τάε Κβο Ντο. Η αφηγήτρια των 7 σποτ, μια κυρία με σηκωμένο φρύδι και σαρκαστικό ύφος, μίλησε περισσότερο από τον Α. Τσίπρα. Περίπου 45 λεπτά αυτή, περίπου 40 λεπτά ο Α. Τσίπρας. Τα 7 σποτ είχαν το βασικό καθήκον της αποκάλυψης της «απάτης της αριστείας». Ομως ήταν 7 φανατικά σποτ, φτιαγμένα από φανατικούς, που απευθύνονταν μόνο σε φανατικούς.
Μεταξύ των ολίγων και των φανατικών σκόρπισαν ρίγη συγκινήσεως. «Πάρα έξω» όμως, ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο, μάλλον έκαναν ζημιά. Αφού, εκτός των άλλων, απέδειξαν ότι ο μεγάλος εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει η κανονικότητα. Η οποία κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος…
ΩΡΑ… ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ
Η σημερινή συνάντηση Κ. Μητσοτάκη – Ν. Μηταράκη σηματοδοτεί, σύμφωνα με πληροφορίες, την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει άμεσα και χωρίς αναβλητικότητα στην κατασκευή των νέων κλειστών κέντρων για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων πτυχών του μεταναστευτικού. Η κατασκευή θα αρχίσει στους ήδη επιλεγμένους χώρους σε Λέσβο, Χίο και Σάμο.
Η στάση του περιφερειάρχη Β. Αιγαίου, αλλά και μερικών δημάρχων της περιοχής, οι οποίοι ούτε αντιπροτάσεις έκαναν και εξαντλήθηκαν σε παραγοντιλίκι και τοπικιστικό λαϊκισμό, μάλλον διευκόλυναν την κυβέρνηση να ανεβάσει στροφές.
ΑΠΟΡΙΕΣ
1 Τελικά, ποιος από τους δύο συνδαιτημόνες στον «Κουρσάρο», στη Δροσιά, ήταν ο κουρσάρος της παρέας;
2. Το «Κοπιάστε, κ. Μητσοτάκη, εδώ είμαι, πηγαίνετέ με στο Ειδικό Δικαστήριο», σημαίνει και κάτι άλλο εκτός από φόβο;
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου