Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΤΑ ΕΙΔΑΜΕ όλα με τη χρεοκοπία της χώρας και με τα μνημόνια που ήρθαν ως φυσικό επακόλουθο. Με την ανεργία που εκτινάχθηκε, την υπερφορολόγηση, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Τα έχουμε δει όλα και με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είδαμε αντιμνημονιακούς που φώναζαν για «κρεμάλες» να φορούν κουδούνια και να πανηγυρίζουν για το τρίτο μνημόνιο. Διαπιστώσαμε πως πρόσωπα που φαίνονταν ως νέα τελικά μύριζαν ναφθαλίνη. Είδαμε πολιτικούς που είχε συνταξιοδοτήσει με την ψήφο του ο λαός να ξαναβγαίνουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να γίνονται… θεσμικοί.
ΚΑΠΩΣ έτσι επανεμφανίστηκε και ο Βύρωνας Πολύδωρας. Ως μια κίνηση ματ του Μαξίμου απέναντι στην υποτιθέμενη αδιαλλαξία της αντιπολίτευσης. Το ζήτημα δεν είναι τόσο ο ίδιος ο πολιτικός, ο οποίος τα τελευταία χρόνια φλέρταρε και με τη Χρυσή Αυγή, έτσι κι αλλιώς η κοινωνία τον έχει κρίνει αρνητικά προ πολλού. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος που πολιτεύεται η κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα ξαφνικά σκίζει τα ρούχα του για τη μη συναίνεση της αντιπολίτευσης στο θέμα του ΕΣΡ. Οταν ως κόμμα και κυβέρνηση επέλεξε να κατασκευάσει και να ψηφίσει τον νόμο Παππά, παρά την καθολική αντίδραση της αντιπολίτευσης και την εξόφθαλμη αντισυνταγματικότητά του. Είναι το ίδιο κόμμα που επέλεξε την πόλωση και τη μη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας για να κερδίσει την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015.
ΕΙΝΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ που προμοτάρεται ως αριστερό κόμμα, αλλά έχει ως βασικό σύντροφο την ελληνική εκδοχή του Ορμπαν. Είναι το Μαξίμου που κάθε τόσο πατάει το κουμπί του πολιτικού φούρνου μικροκυμάτων και ξαναζεσταίνοντας – εξαγνίζοντας διάφορες πολιτικές προσωπικότητες της καραμανλικής πτέρυγας, και όχι μόνο, προσπαθώντας να αλλάξει την πολιτική κουζίνα. Με ένα οργιώδες παρασκήνιο που σε συνδυασμό με την πολυετή αφωνία του πρώην πρωθυπουργού αναλώνουν όποιο πολιτικό κεφάλαιο έχει απομείνει και βάζουν σε κίνδυνο την υστεροφημία του.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της χώρας υπερβαίνει τον Πολύδωρα, το ΕΣΡ, ακόμα και τον νόμο Παππά. Το πρόβλημα είναι πως εδώ και 21 μήνες η κυβέρνηση δείχνει πλήρη αδυναμία στο να… κυβερνήσει. Και καθώς «αγγαρεία κάνουν, ποινή εκτίουν» -όπως έλεγε και ο Βύρων- ύστερα από τόσες αστοχίες και παλινωδίες φτάνει πλέον η ώρα για να εγκαταλείψουν την εξουσία, πριν καταρρεύσει οριστικά η χώρα.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου